Publikacje

Warszawa, dnia ……………. 2007 r. Oferta dla Jednostek Samorządu Terytorialnego na temat Programu Mieszkanie Plus W imieniu Lepszego Domu Sp. z o.o. zwracam się do Samorządu Mieszkańców Państwa Gminy w okresie szerokiej dyskusji, która odbywa się na szczeblu krajowym na temat Programu Mieszkanie Plus, gdyż czas ten sprzyja szerokiej i zorientowanej w przyszłość ocenie lokalnych potrzeb mieszkaniowych oraz możliwości ich rozwiązania. Z reguły ujawniają się przy tym trudności wynikające z niedostatku środków finansowych. Skalę tych trudności w naszej ocenie można ograniczać, a w poszczególnych przypadkach radykalnie redukować, wykorzystując do tego celu obowiązujące uregulowania prawne oraz działalność wyspecjalizowanych instytucji finansowych. Szansę ku temu stwarza zarówno posiadany przez Lepszy Dom Sp. z o.o. innowacyjny system budowlany, jak też instrument finansowy, jakim jest obligacja przychodowa. W naszej propozycji wiarygodność obligacji przychodowych oprócz zabezpieczenia majątkiem przedsięwzięcia i przyszłymi dochodami, dodatkowo jest wzmocniona poręczeniem bankowym. W imieniu Lepszego Domu Sp. z o.o. zwracam się do Państwa, posiadając wiedzę i praktyczne umiejętności zarówno technologiczne, jak też rozwiązania finansowe umożliwiające pełne wykorzystanie tych szans poprzez: – wykorzystanie innowacyjnego systemu budowlanego oraz zaprojektowanie struktury koniecznej dla wykonania skonkretyzowanego projektu, – zaproponowanie sposobu wykreowania instrumentu finansowego i warunków jego wykorzystania, – zapewnienie bezpieczeństwa finansowego zaakceptowanemu przedsięwzięciu, – pomoc w ułożeniu stosunków umownych pomiędzy emitentem obligacji a pozostałymi podmiotami uczestniczącymi w procesie realizacji projektu, – podjęcie odpowiednich działań dla obniżenia kosztów wykonania projektu. Jestem zdania, że w taki sposób, jaki proponuje Lepszy Dom Sp. z o.o. powinny być podejmowane najpilniejsze sprawy dotyczące komunalnego budownictwa mieszkaniowego, by problem braku mieszkań dla polskich rodzin, szczególnie tych, których nie stać na zakup od dewelopera. Jeżeli Państwa dążenia i oceny skłaniają do zainteresowania się przedstawionym stanowiskiem, proszę o zapoznanie się z załączonym zestawem wzorów dokumentów i propozycji rozwiązań. W imieniu Lepszego Domu Sp. z o.o. KRS: 0000578850, zapraszam do rozmów oraz do podjęcia z nami kontaktu: e-mail: szwed.edmund@gmail.com, tel: 606 299 565 Edmund Szwed

Wzór Warszawa, dnia ……, 2017 r. Propozycja w sprawie statusu prawnego spółki utworzonej w celu zbudowania ( nazwa inwestycji ………….). Przyjmuje się, że dla zrealizowania projektu, którego przedmiotem jest budowa ……, zostanie zawiązana spółka celowa. Stanie się tak, jeżeli zbieżna z tą koncepcją będzie wola Gminy ……, bowiem na terenie stanowiącym jej własność znajdują się ………. Zakłada się przy tym, że grunt, na którym zostaną wzniesione urządzenia i obiekty …………… pozostanie w sferze własności Gminy. Spółka celowa może zostać zorganizowana w dwojaki sposób: 1. Z oczywistych przyczyn narzuca się koncepcja, by spółkę utworzyła sama (jednoosobowo) Gmina. Wówczas bowiem własność wszystkich udziałów będzie należeć do Gminy, tylko ona będzie decydować o składzie osobowym organów spółki (zarządu i rady nadzorczej), czerpać profity z jej efektów ekonomicznych itp. Wszystkie argumenty wynikające z przepisów Kodeksu spółek handlowych przemawiają za wyborem takiego rozwiązania. Przy ocenie konsekwencji wyboru nie można jednak pominąć przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104). Wynika z nich, że spółka utworzona przez gminę: 1) należy do sektora finansów publicznych, 2) jest samorządową osobą prawną utworzoną w celu wykonywania zadań publicznych, 3) ma obowiązek traktować przychody pochodzące: a) ze sprzedaży papierów wartościowych oraz innych operacji finansowych, b) z prowadzonej działalności jako środki publiczne (art. 5 ust. 1 pkt.4 lit. a i pkt.5), 4) będzie wykazywać swoje, uznane za bezsporne zobowiązania, jako objęte długiem publicznym (art. 11 ust. 1 i pkt.4 lit. b), a Zarząd Gminy każdorazowo poda do wiadomości publicznej informację obejmującą kwotę tych zobowiązań (art. 14 pkt.2 lit. b), 5) będzie prowadzić klasyfikację dochodów, wydatków, przychodów i środków według ustawy o finansach publicznych, z tym że Minister Finansów określa szczegółową klasyfikację w tym zakresie (art. 16 ust. 4 pkt.1) oraz jednolity plan kont (art. 17 ust. 4), 6) nie może obejmować lub nabywać udziałów lub akcji w spółkach ani obligacji emitowanych przez podmioty inne niż Skarb Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego (art. 37 ust.1), 7) przedstawia zarządowi gminy w terminach do 31 lipca i 28 lutego informacje o przebiegu wykonania plany finansowego z uwzględnieniem należności i zobowiązań, a następnie sprawozdanie roczne (art. 197), 8) podlega kontroli wykonywanej przez wójta gminy co do realizacji procedur w zakresie celowości zaciągania zobowiązań finansowych i dokonywania wydatków (art. 187 ust. 2). Spółka taka nie jest natomiast jednostką budżetową w rozumieniu ustawy o finansach publicznych i w związku z tym nie podlega zasadom, które są wiążące wyłącznie dla tych jednostek. 2. Drugim sposobem zorganizowania spółki może być przybranie innego udziałowca (nie będącego J.S.T.), który wespół z gminą utworzy spółkę i obejmie w niej mniejszościowy pakiet udziałów, uprawniających do wykonywania na przykład 10% głosów w czasie zgromadzenia wspólników. Taka spółka: 1) nie spełnia kryteriów jednostki sektora finansów publicznych ani samorządowej osoby prawnej, 2) w ślad za tym nie jest obciążona obowiązkami i ograniczeniami, o których mowa w pierwszej części. Uwaga! Gmina może zaproponować osobę, która na warunkach uzgodnionych z Gminą będzie mogła podjąć się wspólnego utworzenia spółki. 3. Bez względu na sposób zawiązania spółki celowej (przez Gminę czy z udziałem Gminy) nie będzie ona zobowiązana do poddania ocenie Regionalnej Izby Obrachunkowej zamiaru emisji obligacji przychodowych. Zdolność do ich wyemitowania spółka uzyska przez zawarcie odpowiedniej umowy z Gminą, na okres nie krótszy od tego, w którym ma nastąpić spłata zobowiązań wobec nabywcy obligacji. Zarówno spółka będąca samorządową osobą prawną jak i spółka nie posiadająca takiej cechy znajdzie się wobec konieczności uzyskania poręczenia banku za zobowiązania wynikające z wyemitowanych obligacji. Możliwości ułożenia stosunków z nabywcą obligacji oraz z podmiotami, które wezmą odpowiedzialność za stronę finansową projektu, będą odpowiednio większe po stronie spółki z udziałem kapitału prywatnego. Okoliczność ta zasługuje na uwzględnienie, jeżeli nie wchodzą w rachubę przeciwne temu uwarunkowania.

Organizacja Spółki Celowej przez Lepszy Dom Sp. z o.o. z udziałem JST w ramach PPP w celu realizacji Programu Komunalnego Budownictwa Mieszkaniowego. Dotyczy: Organizacji finansowania oraz realizacji Programu Komunalnego Budownictwa Mieszkaniowego (socjalnego, czynszowego, komercyjnego ), z udziałem Lepszy Dom Sp. z o.o. Oświadczenia wstępne 1) Lepszy Dom Sp. z o.o., posiada zdolność do wykonania zobowiązań przedstawionych w niniejszym opracowaniu. 2) Przedstawiony w opracowaniu sposób finansowania jest właściwy dla realizowanych przez gminę lub inną jednostkę samorządu terytorialnego przedsięwzięć polegających na wznoszeniu obiektów komunalnych a przede wszystkim realizacji komunalnego budownictwa mieszkaniowego (socjalnego, czynszowego, komercyjnego ). 3) Podstawową formą finansowania inwestycji będzie emisja wieloletnich Obligacji Przychodowe. Emisja ta, w połączeniu z przejęciem długu Jednostki Samorządu Terytorialnego przez Lepszy Dom Sp. z o.o. w rozumieniu przepisów o finansach jednostek samorządu. Uczestnicy: W wykreowaniu i zapewnieniu wykonania projektu inwestycyjnego biorą udział: 1) Właściwa Jednostka Samorządu Terytorialnego, 2) Lepszy Dom Sp. z o.o. 3) Obligatariusz, 4) Spółka celowa utworzona przez Gminę i Lepszy Dom Sp. z o.o. 5) Bank pełniący funkcję organizatora ( subemitenta ) emisji oraz spełniający inne obowiązki, 6) Generalnym wykonawcą – renomowana firma budowlana, Jednostka Samorządu Terytorialnego tworzy koncepcję projektu i określa jego parametry oraz decyduje o: – Przeznaczeniu gruntu na potrzeby inwestycji, – Zapewnieniu niezbędnej infrastruktury technicznej, – Stworzeniu struktury dla realizacji projektu, Lepszy Dom Sp. z o.o. 1) Przyjmie obowiązki finansowego doradcy emitenta oraz organizuje finansowanie projektu w oparciu o Obligacje Przychodowe, 2) Zapewni nabycie Obligacji przez odpowiednią instytucję finansową, 3) Zapewni przejęcie długu Gminy jako emitenta Obligacji Przychodowych, 4) Obejmie …… % udziałów w Spółce Celowej, zawiązanej wspólnie z Gminą (Gmina obejmie pozostałe …… % udziałów), 5) Zobowiąże się do sprawowania kontroli nad prawidłowym wykorzystaniem środków uzyskanych z emisji Obligacji Komunalnych, Spółka Celowa 1) W stosunkach z generalnym wykonawcą będzie działać jako inwestor, 2) Po zrealizowaniu projektu może przyjąć zadania zarządcy powstałej inwestycji, Bank: 1) Obejmie obowiązki organizatora emisji Obligacji Przychodowych, 2) Opracuje memorandum informacyjne dla potencjalnego inwestora, 3) Wykona obowiązki pełnomocnika do spraw płatności, Generalny Wykonawca 1) Zapewni sporządzenie odpowiedniej dokumentacji projektowej, 2) Wykona generalne wykonawstwo robót budowlanych wchodzących w zakres projektu, Końcowy efekt Lepszy Dom Sp. z o.o. w wyniku umowy zawartej z Gminą, sprzeda na Jej rzecz w umówionym terminie wszystkie posiadane przez siebie udziały w Spółce Celowej Cena sprzedaży będzie równa wartości udziałów oraz niespłaconej kwocie długu przejętego przez Lepszy Dom Sp. z o.o. od emitenta Obligacji Przychodowych, czyli Spółki Celowej Uwaga! Gmina staje się wówczas jedynym właścicielem zrealizowanej inwestycji. Zaproponowana aranżacja ma tę zaletę, że obciążenie długiem Jednostki Samorządu Terytorialnego z tytułu zaciągnięcia zobowiązań w drodze emisji obligacji nie będzie miało wpływu na zadłużenie budżetu tej Jednostki.

Warunkiem prawidłowego przygotowania emisji oraz osiągnięcia oczekiwanych efektów jest należyte przeprowadzenie analizy prawnej i ekonomicznej zaplanowanego przedsięwzięcia. W szczególności konieczne jest zapewnienie poszanowania ustawowo uregulowanych wymagań i zasad postępowania. Takiej analizy dokona Lepszy Dom Sp. z o.o. Zainicjowanie procesu emisji obligacji nastąpi w drodze podjęcia przez Zgromadzenia Wspólników Spółki Celowej uchwały w tej sprawie. Uchwała powinna wyrażać wolę Spółki zrealizowania przedsięwzięcia, precyzować cel emisji, udzielać Zarządowi Spółki upoważnienia do podjęcia koniecznych działań oraz określać wielkość wydatków, które będą poniesione na prace przygotowawcze. Ustawa o obligacjach wymaga ponadto (w art. 23 a ust. 3), by w uchwale nastąpiło także ustalenie: – sposobu obliczania przychodów z przedsięwzięcia, – części przychodów z przedsięwzięcia lub majątku z przedsięwzięcia, do której obligatariuszowi (obligatariuszom) przedsięwzięcia służy prawo pierwszeństwa przed innymi wierzycielami. Dane te wraz z określeniem rodzaju i celu przedsięwzięcia powinny być umieszczone w treści obligacji przychodowej. Równolegle z projektem uchwały należy przygotować dokument nazwany przez ustawodawcę „Warunkami emisji”. Ma on zawierać następujące elementy: 1) wartość emisji, 2) wartość nominalną obligacji i cenę emisyjną lub sposób ustalania ceny, 3) warunki dojścia emisji do skutku, 4) wysokość i formę ewentualnego zabezpieczenia wykonania zobowiązania emitenta, 5) datę i miejsce wystawienia oraz wykupu obligacji, 6) warunki wykupu obligacji, 7) wysokość i terminy wypłaty oprocentowania, 8) opcje wcześniejszego wykupu obligacji, 9) określenie rodzaju i celu emisji (przedsięwzięcia), 10) sposób obliczania przychodów z przedsięwzięcia oraz określenie tej części przychodów lub majątku przedsięwzięcia, do której obligatariuszowi będzie służyło pierwszeństwo, 11) podstawę prawna emisji, 12) nazwę i siedzibę jednostki samorządu terytorialnego, 13) nazwę obligacji, 14) oznaczenie obligatariusza, jeżeli będą emitowane obligacje imienne, 15) ewentualny zakaz lub ograniczenie zbywania obligacji imiennych, 16) opis świadczeń emitenta, ze wskazaniem ich wysokości lub sposobu ustalenia terminów, sposobów i miejsc ich spełnienia, 17) wskazanie źródła przychodów stanowiących pokrycie zobowiązań związanych z emisją. Informacje i dane zebrane w Warunkach emisji powinny być w odpowiednich częściach zbieżne z uchwałą w sprawie emisji obligacji. Powzięcie Uchwały oraz akceptacja Warunków emisji otwierają drogę do przygotowania kolejnego dokumentu, którym powinna być Propozycja nabycia, która ma charakter oferty skierowanej do potencjonalnego nabywcy obligacji. W Propozycji należy pomieścić następujące dane: 1) cele emisji obligacji, 2) wielkość emisji, 3) wartość nominalna i cena emisyjna obligacji lub sposób ustalenia ceny, 4) warunki wykupu obligacji, 5) warunki wypłaty oprocentowania, 6) wysokość i formy zabezpieczenia wierzytelności obligatariusza, 7) wartość zaciągniętych przez emitenta zobowiązań na ostatni dzień kwartału poprzedzającego udostępnienie Propozycji Nabycia oraz przewidywane kształtowanie się zobowiązań emitenta do czasu całkowitego wykupu obligacji oferowanych do nabycia, 8) dane orientujące o efektach przedsięwzięcia, które ma być sfinansowane z emisji obligacji oraz o zdolności emitenta do wywiązywania się z zobowiązań wynikających z obligacji, 9) dane o świadczeniu niepieniężnym, jeżeli jest proponowane (wraz ze sposobem jego przeliczenia na świadczenia pieniężne), 10) informacja o operacjach wcześniejszego wykupu obligacji, 11) wskazanie sądu właściwego do rozstrzygania sporów na tle obligacji, 12) zobowiązanie emitenta do nieemitowania innych papierów wartościowych aż do wykupu obligacji. Załącznikiem do Propozycji Nabycia powinien być formularz Deklaracji przyjęcia, którą ma złożyć obligatariusz, jeżeli akceptuje ofertę emitenta. Emitent powinien zakreślić 3 tygodniowy termin, w którym będzie oczekiwał ustosunkowania się potencjonalnego obligatariusza do złożonej mu Propozycji. Po uzgodnieniu warunków, na jakich obligacje mogą być nabyte, emitent i obligatariusz powinni zawrzeć umowę przedwstępną i ustalić w niej istotne warunki umowy przyrzeczonej (to jest umowy gwarantującej objęcie obligacji) oraz termin, w ramach którego ma ona być zawarta. Zawarcie umowy o emisję obligacji (tj. umowy przyrzeczonej) powinno nastąpić po zakończeniu prac przygotowawczych oraz z odpowiednim wyprzedzeniem w stosunku do zakładanego terminu rozpoczęcia realizacji przedsięwzięcia. Umowa ta daje emitentowi prawo do posiadania pieniędzy obligatariusza i rozporządzania nimi za opłatą w postaci obligacji. Lepszy Dom Sp. z o.o deklaruje gotowość zawarcia ze Spółką umowy o obsługę emisji obligacji i zobowiązać się w niej do: 1) dokonania analizy prawnej Projektu, 2) opracowania projektu Warunków emisji, 3) przygotowania, we współpracy z Wójtem Gminy, projektu uchwały w sprawie emisji obligacji, 4) przeprowadzenia wstępnych negocjacji i uzgodnień z potencjalnym nabywcą obligacji warunków, które powinny być wzięte pod uwagę przy opracowywaniu Propozycji nabycia, 5) zaprojektowania strategii finansowania przedsięwzięcia, uwzględniającej występujące uwarunkowania, jakim ona podlega, a także realizującej dążenie do obniżenia kosztów realizacyjnych, 6) podejmowania działań mających na celu zapewnienie całkowitego bezpieczeństwa środkom pieniężnym uzyskanym w drodze emisji obligacji, 7) wyszukania banku gotowego przyjąć obowiązki agenta emisji, który: – będzie wykonywał usługi depozytowe, – zapewni wykonanie usług płatniczych, – dokona wykupu obligacji (na zlecenie emitenta). Zakłada się, że w każdym przypadku będzie stosowany tryb emisji niepublicznej, skierowanej do indywidualnego adresata (indywidualnych adresatów w liczbie niższej aniżeli 300 osób).

Schemat sposobu uruchomienia i finansowania kosztów Programu Budowy Mieszkań Komunalnych I. Założenia wstępne Opracowanie przedstawia przygotowany przez Lepszy Dom Sp. z o.o. sposób sfinansowania nakładów i uruchomienie Programu Komunalnego Budownictwa Mieszkaniowego, który wymaga wiedzy i umiejętności prezentowanej przez Lepszy Dom Sp. z o.o. z siedzibą w …….… Podstawę prawną opracowania stanowią przepisy: 1) ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach, zmienionej ustawą z 29 września 2000 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 420 z późn. zm.), 2) ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 z późn. zm.), 3) ustawy z 8 marca 1997 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 13, poz. 75 z późn. zm.), 4) ustaw regulujących obrót papierami wartościowymi. Celem opracowania jest przedstawienie informacji, o rozwiązaniach, których stosowanie powinno zapewnić: – wolną od zagrożeń natury ekonomicznej i organizacyjnej realizację Programu Komunalnego Budownictwa Mieszkaniowego opartego na Innowacyjnym Systemie Budownictwa, który posiada Lepszy Dom Sp. z o.o. – pełne uwzględnienie uwarunkowań zachodzących po stronie podstawowej jednostki samorządu terytorialnego do której należy decyzja w sprawie realizacji Programu Komunalnego Budownictwa Mieszkaniowego opartego na Innowacyjnym Systemie Budownictwa. Lepszy Dom Sp. z o.o. dysponuje rozeznaniem warunków realizacyjnych, w których będzie przebiegać urzeczywistnienie przedstawionej w opracowaniu koncepcji, jak również podjęła odpowiednie czynności przygotowawcze w tym kierunku. II. Podstawowy instrument finansowy Ustawa z dnia 29 września 2000 r. dopuściła do praktyki gospodarczej jednostek samorządu terytorialnego obligacje przychodowe, określając je jako papiery wartościowe emitowane w serii, które wówczas są podzielone na określoną liczbę równych jednostek reprezentujących prawa majątkowe oraz stwierdzających, że emitent jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza), zobowiązanym do spełnienia określonego w treści obligacji świadczenia, w ustalonym czasie. Według art. 23 a ustawy o obligacjach emitentami obligacji przychodowych mogą być: 1) jednostka samorządu terytorialnego, związek jednostek samorządu terytorialnego, miasto stołeczne Warszawa, 2) spółka akcyjna albo spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której jednostka samorządu terytorialnego określona w pkt.1 posiada taką liczbę akcji albo udziałów, która zapewnia więcej aniżeli 50% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy albo zgromadzeniu wspólników, przy czym jedynym przedmiotem działalności spółki jest zaspokajanie potrzeb społeczności lokalnej lub wykonywania zadań z zakresu użyteczności publicznej, 3) spółka akcyjna albo spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której jedynym przedmiotem działalności jest wykonywanie zadań z zakresu użyteczności publicznej na podstawie umowy zawartej z jednostką samorządu terytorialnego i która zadania te będzie wykonywać co najmniej przez okres równy zapadalności obligacji (to jest do dnia, w którym ma nastąpić wykup akcji od obligatariusza). Zasadniczym walorem obligacji przychodowych jest to, że w przeciwieństwie do innych typów obligacji: 1) odpowiedzialność emitenta za wykonanie zobowiązań określonych w treści obligacji jest ograniczona do kwoty przychodów osiąganych z przedsięwzięcia lub z majątku przedsięwzięcia sfinansowanego ze środków uzyskanych z emisji obligacji lub z przychodów z innych przedsięwzięć, określonych przez emitenta (przy zapewnianiu obligatariuszowi prawa pierwszeństwa do zaspokojenia jego roszczeń z tych składników majątku) co oznacza, że ustalona przez emitenta wielkość przychodu lub wartość majątku przedsięwzięcia powinny być wystarczające do zaspokojenia obligatariusza przez zapłatę należności głównej (przy wykupie obligacji) i odsetek, 2) interes obligatariusza korzysta z ustawowo zapewnionej ochrony, która polega na tym, że: a) emitent jest zobowiązany do gromadzenia na rachunku bankowym odpowiedniej część przychodów z przedsięwzięcia w wysokości zabezpieczającej wykonanie zobowiązań wobec obligatariusza, b) ze środków tych nie mogą być dokonywane wypłaty, nie można z nich prowadzić egzekucji, ani nie podlegają one włączeniu do masy upadłości emitenta, nie mogą być zbywane, obciążane, ani przenoszone na inne osoby, c) obligatariusz korzysta z pierwszeństwa przy zaspokajaniu się z majątku przedsięwzięcia. 3) w drodze jednej emisji obligacji przychodowych może być finansowane więcej niż jedno przedsięwzięcie, 4) w każdym przypadku emisji obligacji przychodowych obowiązkowe jest wskazanie celu emisji, co ją konkretyzuje i zwiększa wiarygodność. Przyjmuje się jako zasadę, że emisja obligacji w każdym przypadku powinna być dostosowana do skali kosztów danego przedsięwzięcia w taki sposób, ażeby zapewniła pełne ich pokrycie. Nie oznacza to rezygnacji ze starań o środki pomocowe oraz o pożyczkę z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska, tylko nakierowuje ich wykorzystanie na spłatę zobowiązań wobec obligatariusza. Przede wszystkim jednak chodzi o zapewnienie bezpieczeństwa finansowego przedsięwzięciu przez jego uniezależnienie od decyzji, które zapadają bez udziału emitenta obligacji i nie powinny przesądzać o losie przedsięwzięcia. III. Usytuowanie samorządu w procesie finansowania przedsięwzięcia W przygotowanym przez Lepszy Dom Sp. z o.o. sposobie finansowania przedsięwzięcia jako podstawowe przyjęte jest założenie maksymalizacji ochrony jednostek samorządu terytorialnego przed budżetowymi konsekwencjami emisji obligacji oraz przed ryzykami (w szczególności operacyjnym i rynkowym), które mogą się pojawić w procesie emisji obligacji oraz w związku z sposobem sfinansowania nakładów i uruchomienie Programu Komunalnego Budownictwa Mieszkaniowego. Z tych przyczyn wszystkie sprawy z tego zakresu zostaną skupione w spółce celowej, która będzie wykonywać prawa i obowiązki: – emitenta obligacji, – inwestora przedsięwzięcia, – użytkownika albo właściciela terenu, na którym zostanie zbudowany zakład przekształcania odpadów. Jest pożądane, aby właściwa jednostka samorządu terytorialnego udzieliła poparcia inicjatorom i realizatorom przedsięwzięcia, bez którego nie może ono być zrealizowane. Potrzebne jest wsparcie w postaci objęcia 51% udziałów w Spółce Celowej, umożliwienia uzyskania prawa do terenu, na którym ma być zlokalizowany zakład przekształcania odpadów, pomocy w rozwiązywaniu problemów, które zazwyczaj wyłaniają się w trakcie przygotowywania oraz po rozpoczęciu inwestycji. Nie przewiduje się natomiast: – udziału jednostki (jednostek) samorządu terytorialnego w procesie emisji obligacji przychodowych, – korzystania z gwarancji lub poręczenia jednostki samorządu terytorialnego za zobowiązania emitenta obligacji. Spółka celowa nie będzie także występować o zwolnienia lub ulgi podatkowe. Spółka zawrze z jednostką samorządu umowę, którą zobowiąże się do wykonywania zadań z zakresu użyteczności publicznej co najmniej przez okres trwający do czasu wykupienia od obligatariusza wszystkich obligacji przychodowych. Jeżeli po uruchomieniu zakładu przekształcania odpadów jednostka samorządu zadeklaruje gotowość odsprzedaży części lub wszystkich udziałów w spółce celowej, Lepszy Dom Sp. z o.o. odkupi te udziały. IIII. Przygotowanie i zakładany przebieg procesu emisji obligacji. Warunkiem prawidłowego przygotowania emisji oraz osiągnięcia oczekiwanych efektów jest należyte przeprowadzenie analizy prawnej i ekonomicznej zaplanowanego przedsięwzięcia. W szczególności konieczne jest zapewnienie poszanowania ustawowo uregulowanych wymagań i zasad postępowania. Takiej analizy dokona Lepszy Dom Sp. z o.o. Zainicjowanie procesu emisji obligacji nastąpi w drodze podjęcia przez Zgromadzenia Wspólników Spółki Celowej uchwały w tej sprawie. Uchwała powinna wyrażać wolę Spółki zrealizowania przedsięwzięcia, precyzować cel emisji, udzielać Zarządowi Spółki upoważnienia do podjęcia koniecznych działań oraz określać wielkość wydatków, które będą poniesione na prace przygotowawcze. Ustawa o obligacjach wymaga ponadto (w art. 23 a ust. 3), by w uchwale nastąpiło także ustalenie: – sposobu obliczania przychodów z przedsięwzięcia, – części przychodów z przedsięwzięcia lub majątku z przedsięwzięcia, do której obligatariuszowi (obligatariuszom) przedsięwzięcia służy prawo pierwszeństwa przed innymi wierzycielami. Dane te wraz z określeniem rodzaju i celu przedsięwzięcia powinny być umieszczone w treści obligacji przychodowej. Równolegle z projektem uchwały należy przygotować dokument nazwany przez ustawodawcę „Warunkami emisji”. Ma on zawierać następujące elementy: 1) wartość emisji, 2) wartość nominalną obligacji i cenę emisyjną lub sposób ustalania ceny, 3) warunki dojścia emisji do skutku, 4) wysokość i formę ewentualnego zabezpieczenia wykonania zobowiązania emitenta, 5) datę i miejsce wystawienia oraz wykupu obligacji, 6) warunki wykupu obligacji, 7) wysokość i terminy wypłaty oprocentowania, 8) opcje wcześniejszego wykupu obligacji, 9) określenie rodzaju i celu emisji (przedsięwzięcia), 10) sposób obliczania przychodów z przedsięwzięcia oraz określenie tej części przychodów lub majątku przedsięwzięcia, do której obligatariuszowi będzie służyło pierwszeństwo, 11) podstawę prawna emisji, 12) nazwę i siedzibę jednostki samorządu terytorialnego, 13) nazwę obligacji, 14) oznaczenie obligatariusza, jeżeli będą emitowane obligacje imienne, 15) ewentualny zakaz lub ograniczenie zbywania obligacji imiennych, 16) opis świadczeń emitenta, ze wskazaniem ich wysokości lub sposobu ustalenia terminów, sposobów i miejsc ich spełnienia, 17) wskazanie źródła przychodów stanowiących pokrycie zobowiązań związanych z emisją. Informacje i dane zebrane w Warunkach emisji powinny być w odpowiednich częściach zbieżne z uchwałą w sprawie emisji obligacji. Powzięcie Uchwały oraz akceptacja Warunków emisji otwierają drogę do przygotowania kolejnego dokumentu, którym powinna być Propozycja nabycia, która ma charakter oferty skierowanej do potencjonalnego nabywcy obligacji. W Propozycji należy pomieścić następujące dane: 1) cele emisji obligacji, 2) wielkość emisji, 3) wartość nominalna i cena emisyjna obligacji lub sposób ustalenia ceny, 4) warunki wykupu obligacji, 5) warunki wypłaty oprocentowania, 6) wysokość i formy zabezpieczenia wierzytelności obligatariusza, 7) wartość zaciągniętych przez emitenta zobowiązań na ostatni dzień kwartału poprzedzającego udostępnienie Propozycji Nabycia oraz przewidywane kształtowanie się zobowiązań emitenta do czasu całkowitego wykupu obligacji oferowanych do nabycia, 8) dane orientujące o efektach przedsięwzięcia, które ma być sfinansowane z emisji obligacji oraz o zdolności emitenta do wywiązywania się z zobowiązań wynikających z obligacji, 9) dane o świadczeniu niepieniężnym, jeżeli jest proponowane (wraz ze sposobem jego przeliczenia na świadczenia pieniężne), 10) informacja o operacjach wcześniejszego wykupu obligacji, 11) wskazanie sądu właściwego do rozstrzygania sporów na tle obligacji, 12) zobowiązanie emitenta do nieemitowania innych papierów wartościowych aż do wykupu obligacji. Załącznikiem do Propozycji Nabycia powinien być formularz Deklaracji przyjęcia, którą ma złożyć obligatariusz, jeżeli akceptuje ofertę emitenta. Emitent powinien zakreślić 3 tygodniowy termin, w którym będzie oczekiwał ustosunkowania się potencjonalnego obligatariusza do złożonej mu Propozycji. Po uzgodnieniu warunków, na jakich obligacje mogą być nabyte, emitent i obligatariusz powinni zawrzeć umowę przedwstępną i ustalić w niej istotne warunki umowy przyrzeczonej (to jest umowy gwarantującej objęcie obligacji) oraz termin, w ramach którego ma ona być zawarta. Zawarcie umowy o emisję obligacji (tj. umowy przyrzeczonej) powinno nastąpić po zakończeniu prac przygotowawczych oraz z odpowiednim wyprzedzeniem w stosunku do zakładanego terminu rozpoczęcia realizacji przedsięwzięcia. Umowa ta daje emitentowi prawo do posiadania pieniędzy obligatariusza i rozporządzania nimi za opłatą w postaci obligacji. Lepszy Dom Sp. z o.o deklaruje gotowość zawarcia ze Spółką umowy o obsługę emisji obligacji i zobowiązać się w niej do: 1) dokonania analizy prawnej Projektu, 2) opracowania projektu Warunków emisji, 3) przygotowania, we współpracy z Wójtem Gminy, projektu uchwały w sprawie emisji obligacji, 4) przeprowadzenia wstępnych negocjacji i uzgodnień z potencjalnym nabywcą obligacji warunków, które powinny być wzięte pod uwagę przy opracowywaniu Propozycji nabycia, 5) zaprojektowania strategii finansowania przedsięwzięcia, uwzględniającej występujące uwarunkowania, jakim ona podlega, a także realizującej dążenie do obniżenia kosztów realizacyjnych, 6) podejmowania działań mających na celu zapewnienie całkowitego bezpieczeństwa środkom pieniężnym uzyskanym w drodze emisji obligacji, 7) wyszukania banku gotowego przyjąć obowiązki agenta emisji, który: – będzie wykonywał usługi depozytowe, – zapewni wykonanie usług płatniczych, – dokona wykupu obligacji (na zlecenie emitenta). Zakłada się, że w każdym przypadku będzie stosowany tryb emisji niepublicznej, skierowanej do indywidualnego adresata (indywidualnych adresatów w liczbie niższej aniżeli 300 osób). V. Uwaga końcowa Stosunkowo niskie wykorzystanie obligacji przychodowych w Polsce ma za przyczynę ten fakt, że trwająca zazwyczaj kilka lat inwestycja nie przynosi w tym okresie przychodów toteż emitent napotyka na trudną do pokonania barierę, jaką jest brak środków na spłatę zadłużenia. W przypadku budowy zakładu produkcji bloczków ……………ten problem nie występuje, gdyż przed upływem 12 miesięcy od rozpoczęcia realizacji przedsięwzięcia dojdzie do uruchomienia zakładu i generowania przychodów w skali wyższej od zobowiązań zaciągniętych wobec obligatariusza.

Informacja o potrzebie i możliwościach szerszego wykorzystania obligacji przychodowych w działalności jednostek samorządu terytorialnego. Ustawa z 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 420 ze zm.) w pierwotnym brzmieniu nie przyniosła efektów oczekiwanych przez jednostki samorządu terytorialnego gdyż praktycznie nie stworzyła nowych możliwości pozyskiwania środków finansowych z odroczonym terminem spłaty rat kapitałowych i odsetek, który to termin jest potrzebny dla wygenerowania – w dłuższym okresie czasu – kwot niezbędnych do spłaty długu zaciągniętego w procesie emisji obligacji. Tymczasem obligacje samorządowe są postrzegane, na rynkach zagranicznych jak i na rynku krajowym, jako atrakcyjna forma lokaty nadwyżek finansowych ze względu na wysoki poziom bezpieczeństwa. Popularności obligacjom przydaje funkcja płatnicza, która pozwala na wykorzystywanie ich do regulowania zobowiązań pieniężnych. Uchwalona 29 września 2000 r. ustawa o zmianie ustawy o obligacjach (Dz. U. Nr 60, poz. 702) przyniosła bardzo istotne nowe rozwiązania, zapewniające lepsze dostosowanie dotychczasowych uregulowań do potrzeb obrotu. Najbardziej doniosłe znaczenie miało wprowadzenie nowego rodzaju papieru dłużnego – obligacji przychodowych, których zasadnicza właściwość polega na tym, że pozwala emitentowi ograniczyć w treści obligacji swoją odpowiedzialność za zobowiązania, jakie z niej wynikają do kwoty określonych przychodów. Mogą to być przychody z przedsięwzięcia sfinansowanego ze środków pochodzących z emisji obligacji albo z określonego majątku, z którego są lub będą osiągane przychody w wysokości wystarczającej na realizację świadczeń obligacyjnych, to jest na spłatę należności głównej (kapitału) i odsetek. Ustawodawca przyznał prawo emitowania obligacji przychodowych wyłącznie: 1) jednostkom samorządu terytorialnego, związkom takich jednostek oraz miastu stołecznemu Warszawie, 2) spółce kapitałowej (akcyjnej i z ograniczoną odpowiedzialnością), w której jednostka/jednostki samorządu terytorialnego posiadają liczbę akcji lub udziałów zapewniającą więcej niż 50% ogólnej liczby głosów na zgromadzeniu akcjonariuszy/wspólników, o ile jedynym przedmiotem działalności tej spółki jest zaspokajanie potrzeb społeczności lokalnej lub wykonywanie zadań z zakresu użyteczności publicznej, 3) spółce kapitałowej, jeżeli jedynym przedmiotem jej działalności jest wykonywanie zadań, o których mowa w pkt.2, na podstawie umowy zawartej z jednostką samorządu terytorialnego, co najmniej przez okres równy okresowi i zapadalności obligacji, 4) spółce akcyjnej, która na podstawie upoważnienia ustawowego, koncesji albo zezwolenia będzie wykonywać zadania z zakresu użyteczności publicznej bądź świadczyć usługi w zakresie transportu lub komunikacji oraz utrzymania i rozwoju infrastruktury w tej dziedzinie co najmniej przez okres równy okresowi zapadalności obligacji. Jest to lista zamknięta. Emitent obligacji przychodowych nie ponosi całym swoim majątkiem odpowiedzialności za zobowiązania powstałe na skutek emisji obligacji, gdy w treści obligacji ograniczy swoją odpowiedzialność albo do kwoty przychodów pochodzących z oznaczonej inwestycji albo do wartości majątku przedsięwzięcia. Do tych przychodów lub tego majątku nabywca obligacji (obligatariusz) ma prawo pierwszeństwa i może z niego korzystać przed wszystkimi innymi wierzycielami emitenta. Ochronie prawnej podlegają wierzytelności obligatariusza przysługujące względem emitenta. Działania emitenta mogą być kontrolowane przez obligatariusza, zwłaszcza gdy idzie o wpłaty i wypłaty środków pieniężnych. Te i inne zalety obligacji przychodowych są dotychczas wykorzystywane w niewielkim stopniu w porównaniu z występującymi potrzebami. Jest to spowodowane następującymi przyczynami. Na rynku najwyżej są cenione obligacje emitowane przez jednostki samorządu terytorialnego (tj. gminy i miasta), gdyż ich wiarygodność kredytowa jest wysoka, a gospodarka finansowa podlega nadzorowi regionalnej izby obrachunkowej. Na akceptację ze strony rynku mogą liczyć także obligacje przychodowe emitowane przez duże przedsiębiorstwa komunalne, których sytuacja finansowa jest zrównoważona. Na terenie gmin oraz małych i średnich miast takich przedsiębiorstw nie ma, w związku z czym posiada znaczenie dla lokalnych społeczności wyłącznie zdolność emisyjna gmin (miast). Ta zaś podlega przepisom ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104), która ograniczyła: 1) do 60% wykonanych przychodów łączną kwotę długu w roku budżetowym jednostki samorządu terytorialnego, 2) do 15% planowanych na rok budżetowy dochodów takiej jednostki, łącznej wysokości spłat rat kredytów i pożyczek, wykupów papierów wartościowych, spłat zobowiązań z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji. W tych warunkach jednostka samorządu terytorialnego, której łączna kwota dochodów w roku budżetowym nie przekracza kilku lub kilkunastu milionów zł. praktycznie nie może korzystać z emisji obligacji przychodowych w celu pozyskiwania środków na realizację budownictwa komunalnego i socjalnego, na potrzeby związane z ochroną środowiska i inne cele. Bez szkody dla interesu, który jest chroniony przepisami ustawy o finansach publicznych, można byłoby zmienić taki stan rzeczy przez uniezależnienie zobowiązań zaciąganych przez emisję obligacji przychodowych od limitów ustalonych dla gospodarki budżetowej, jeżeli spłata tych zobowiązań nie będzie obciążać dochodów budżetowych, to jest wówczas, gdy zostanie zapewnione zaspokojenie roszczeń nabywcy obligacji (obligatariusza) z przychodów przedsięwzięcia lub majątku określonego przedsięwzięcia i warunki emisji będą to przewidywać. Oczywiście, realność takiego zabezpieczenia praw obligatariusza powinna podlegać kontroli przez RIO. Wiarygodność obligacji może być wzmocniona poręczeniem bankowym. Przyjęcie takiego rozwiązania znacznie poszerzyłoby absorpcję środków unijnych, przede wszystkim jednak wpłynęłoby korzystnie na rozwój budownictwa mieszkaniowego oraz na zdolność j.s.t. do zaspokajania innych potrzeb lokalnych. Przedstawiona propozycja może być zrealizowana również bez uruchomienia procesu legislacyjnego. Wystarczyłaby odpowiednia wykładnia przepisów o obligacjach.

Obecny system bankowy stworzony w Polsce gdzie olbrzymi udział w nim zajmują zagraniczne instytucje finansowe powoduje, że środki Polaków są w dużej ilości wyprowadzane za granicę i nie wspierają ponownie naszej rodzimej gospodarki. Dodatkowo udziałowcy zagranicznych banków ale też komercyjnych polskich Banków główny nacisk kładą na zysk i wysokie stopy zwrotu z zainwestowanego kapitału. Ważnym i bardzo ciekawym pomysłem na obecną sytuację w Polsce jest tworzenie sieci  lokalnych Banków komunalnych, o których wspominał Edmund Szwed. Takie Banki Komunalne funkcjonują świetnie z Niemczech, Austrii czy Szwajcarii. W tych krajach banki komercyjne udzielają bardzo niskooprocentowanych kredytów dla mieszkańców gdyż mają silną konkurencję. Zagraniczne filie tych samych Banków z Niemiec w Polsce za ten sam produkt kredytowy każą polskiemu przedsiębiorcy płacić o wiele wyższe procentowo odsetki gdyż wiedzą, że Polska nie ma silnej struktury własnej w bankowowści i owy przedsiębiorca nie znajdzie gdzie indziej kredytowania. Powstanie takiego komunalnego banku lokalnego spowoduje też plus dla samorządów. Taki lokalny Bank Komunalny może przechowywać pieniądze nie tylko wpływające z opłat i podatków elblążan ale także sąsiednich samorządów takich jak Pasłęk czy nawet Braniewo. Taki Bank mógłby też łatwiej finansować lokalną gospodarkę i inwestycje w regionie dzięki czemu samorządy oszczędzały by duże środki na inne cele społeczne.

Walczę dla Elbląga i mych najbliższych i tych dalszych, wszystkich elblążan, którym żyje się w Elblągu coraz trudniej, żyje się źle! To moje bardzo osobiste oświadczenie dla elblążan. Chcę powiedzieć dziś o sobie, w imię czego to robiłem,  co robiłem!  Dlaczego nadal wierzę, że nasze miasto, nasze wspólne  dobro, jest tak ważne.  Niezależnie od tego, co się stanie. Kto będzie rządził Polską, kto stworzy nowy rząd, moje oświadczenie jest moją osobistą rozmową z elblążanami  i deklaracją chęci pracy dla dobra Elbląga. Tak dalej w naszym mieście nie musi być. Nie jesteśmy skazani na smutną egzystencję, bez nadziei i  szans na wyjście naszego miasta z upadku,  bankructwa  i  beznadziei. Zryw elblążan, ale do czego? W czasie   referendum w Elblągu, sądziłem, że to jest zryw obywatelski samych elblążan.  Miałem dość powierzchowną  ocenę,  że kilka osób godnych pochwały  podjęło się zjednoczenie elblążan wokół  poprawy losu mieszkańców i naszego miasta. Wówczas i ja podjąłem decyzję o włączeniu się w ten wir wydarzeń i utworzeniu KWW Partia Elblążan oraz wystawieniu do wyborów na urząd prezydenta Elbląga Jacka Tomczaka. To wówczas, w czasie tej kampanii wyborczej, poznałem mechanizmy, jakie rządzą lokalną polityką. Zobaczyłem na własne oczy, jak niemoralna jest ona w naszym mieście, w dużej części klasa polityczna, ta, która od 20 lat trzyma nieprzerwanie władzę. W referendum, po czasie,  okazało się, że wszyscy zostaliśmy oszukani… Ufałem, że referendum z roku 2013 to był autentyczny zryw elblążan, którzy chcą coś w mieście zmienić. Jednak szybko przekonałem się, że ten obywatelski ruch został zawłaszczony, wykorzystany przez lokalnego polityka, rządnego władzy, który tej władzy w normalnych wyborach zdobyć nie mógł. Wykorzystał więc referendum, aby swój cel haniebnie zrealizować, wykorzystując do tego obywatelski zryw elblążan. Na szczęście ten skompromitowany już polityk władzę w mieście stracił. Ten człowiek jest przedstawicielem pewnego, zamkniętego układu władzy w mieście, który zmienia tylko osoby zarządzające miastem. Nic dla Elbląga nie robią, nic nie proponują, bo nie potrafią.  Chodzi tylko o sprawowanie władzy. Mam do nich zastrzeżenia, co do ich etycznego działania i ich moralności. Dziś wybory ……. Dziś pójdziemy do wyborów. Będziemy wybierali naszych przedstawicieli w parlamencie. Proszę mi wierzyć, to nie jest wszystko jedno, kogo wybierzemy. Czy oddamy głos na porządnych ludzi, godnych naszego zaufania? Czy może poprzemy osoby, które mają swój udział w doprowadzeniu Elbląga do upadku? Mam nadzieję, że elblążanie rozsądnie ocenią osoby, które miały tu swój udział w doprowadzeniu do upadku Elbląga, a teraz chcą uciec do Sejmu. Nie może być akceptacji i zgody dla tych ludzi, którzy od ponad 20-tu lat mieli swój udział w degradacji naszego miasta. Bliskie były mi zawsze zamierzenia i  cele , które stawiali sobie i przed Polakami  Lech i Jarosław Kaczyńscy, a wręcz z nimi  się utożsamiałem,  krytykowałem  i krytykuję  jednak niektórych elbląskich przedstawicieli  partii, której prezesem jest Jarosław Kaczyński. Ogromną żywię natomiast nadzieję i wierzę, że  prezydent Andrzej Duda może być tym przywódcą na miarę tego czasu i potrzeb,  który ma siłę i  determinację, aby poprawić sytuację w Polsce. Ufam w zdolności i polityczną mądrość prezydenta Andrzeja Dudy. To może być przywódca, który wiele może dla naszego kraju zrobić  dobrego. Czas moich trudnych piętnastu lat i ostatnich pięć lat bogatych w doświadczenia… Od  trzech dni elblążanie otrzymują wydaną przeze mnie gazetę: Fakty z Elbląga.  To moja swoista forma rozmowy z mieszkańcami mojego ukochanego miasta. Dzięki tej formie chcę przeprowadzić rozrachunek moich ostatnich 5 lat udziału w publicznej rozmowie o Elblągu i życiu jego mieszkańców. Chcę też opowiedzieć o mojej, 15-letniej  „wewnętrznej  emigracji”  spowodowanej  w 1995 r. przez rządzący niezmiennie  Elblągiem układ towarzysko-biznesowy,  do gospodarczej bezczynności  w moim  mieście. Do roku 1995 prowadziłem  rozległe działania biznesowe w moim mieście. Byłem w mediach przedstawiany, jako jeden z bardzo przedsiębiorczych mieszkańców Elbląga. Prowadziłem interesy i dawałem zatrudnienie wielu elblążanom. Wiele osób pewnie pamięta mnie jeszcze z czasów, gdy w tzw. „Pałacyku” organizowałem nawet w latach 80-tych, nawet w okresie stanu wojennego koncerty, recitale czy występy z udziałem największych gwiazd kina, teatru, estrady czy  kabaretu. Moja kariera biznesowa, trwała niezmiennie, ze wspaniałymi sukcesami, przez 18 lat. Działałem nie tylko w branży rozrywkowej, ale również wytwarzałem mojego autorstwa pomoce naukowe i dydaktyczne stosowane do dzisiaj, min.  do nauki czytania i pisania dla przedszkolaków. Prowadząc moje przedsięwzięcia biznesowe, działałem zawsze w sposób odpowiedzialny za moje dokonania oraz za moich pracowników. Mając świadomość konsekwencji moich działań. To mnie właśnie odróżnia od polityków, którzy za swoje, nawet negatywne decyzje, nie muszą ponosić żadnej odpowiedzialności. Tym samym, po 25-latach doprowadzili zamożny, bogaty niegdyś Elbląg na skraj bankructwa. Przecież nasze miasto, było miastem prężnym, dumnym, przemysłowym ośrodkiem.       Dziś jest zaledwie karykaturą tego ośrodka miejskiego, którym było jeszcze 30 lat temu. Miasto upadło. To jest fakt. Balcerowicz mnie ratuje … W styczniu 1995 r. zaistniał pewien fakt, który spowodował niespotykany wprost zwrot w moim dotychczasowym życiu. Do tej pory byłem znanym w Elblągu przedsiębiorcą, odnoszącym przez osiemnaście lat same sukcesy gospodarcze, jak  również finansowe. Wtedy właśnie pojawiają się u mnie  przedstawiciele instytucji skarbowej.  Urzędnicy zaczynają swoje działania nie od sprawdzania dokumentacji, ale od  zamiaru zablokowania moich kont bankowych i czynności polegających na zajęciu kilku  nieruchomości. Dopiero później podejmują czynności kontrolne. Czyli mówiąc wprost: wszystko zajmujemy  na poczet kar pieniężnych, a przestępstwo  następnie  ci udowodnimy. Pomimo buty urzędniczej, nie udaje się  im się w moich Księgach Skarbowych z „białego uczynić czarnym”. W tej sytuacji posuwają się oni do fałszerstwa w prowadzonej przez siebie dokumentacji   z wyniku kontroli.   Na pewnej decyzji, wówczas pisanej na maszynie, wydrapują datę i ją antydatują, a następnie wprowadzają  ją do obiegu,  aby ich działania spełniły wymóg proceduralny i by powstał  wynik przez nich oczekiwany.  Nie boję się użyć określenia, że były to wówczas działania przestępcze wobec mojej osoby i mojej działalności gospodarczej. To wówczas osoby, z obozu rządzącego miastem, postanawiają mnie zniszczyć, zająć mój majątek, mnie zaś skazać na cywilną i biznesową śmierć. Na czele ówczesnej grupy trzymającej władzę stał wówczas człowiek, który był prezydentem naszego miasta. Później zaś zaczął robić szybką karierę w polityce centralnej. Był posłem i senatorem ze zmienną twarzą.  Zastanawiające jest to, że gdy dziś kończy swoją karierę polityczną, nie sposób znaleźć w mediach choć jednej pozytywnej opinii o tym człowieku.  Elblążanie oceniają tego polityka negatywnie, jako jednego ze współautorów degradacji Elbląga i sprowadzenia do roli podrzędnego miasteczka powiatowego. W 1995 r. ten „układ władzy”,  poprzez  swoje represyjne  działania, łącznie z przestępczymi wypchnął mnie na zawodową bezczynność „emigrację wewnętrzną”. Po wielu latach wszystkie  wydane  decyzje uchylił  Minister Finansów Leszek Balcerowicz, określając  prowadzone  działania   i  podjęte przez nich  decyzje, jako  wynik  rażącego  naruszeniem prawa , nakazując natychmiastowe wycofanie  ich  z  obiegu  prawnego. Jako człowiek, mam dziś poczucie wielkiej wolności .  W prowadzonych działaniach biznesowych,  nikomu nic nie zawdzięczam. Nikt nie pomagał mi wygrywać przetargi, bo w nich nigdy  nie uczestniczyłem.   Nie mam żadnych powiązań i kontaktów z ludźmi władzy. Z nikim się nie spotykałem, we wspólnych imprezach z nimi nie uczestniczyłem. Nie mam żadnych kontaktów towarzyskich z ludźmi władzy. Wszystko, do czego doszedłem, zawdzięczam sobie i swojej rodzinie. Jestem człowiekiem wolnym, którego nikt nie jest w stanie sobie podporządkować. Podniosłem się z upadku Ten układ władzy w Elblągu, kiedy ja próbowałem włączyć się aktywnie w działalność publiczną w Elblągu, on  dwukrotnie  podejmował próby mnie eliminowania. Wtedy w 1995 r. i drugi raz w 2014 r., kiedy walczyłem o miasto i jego naprawę. Nie udało im się. Chociaż użyli podłych osób i najpodlejszych form, aby mnie zdyskredytować, zrobić ze mnie oszusta, dziwaka, człowieka nieodpowiedzialnego i fantastę. Chciano wmówić elblążanom, że nie jestem godny zaufania. Po 15 latach,  zmieniłem się jak człowiek i jako przedsiębiorca. Z jednej strony miałem ogromny żal, że w sposób bandycki skazano mnie na banicję z mojego ukochanego miasta. Jednak z drugiej strony, poznałem dokładnie mechanizmy, jakimi rządzą się samorządy i świat  finansów  w Szwajcarii. Nabyłem tak gruntowną wiedzę, że wracając do Elbląga chciałem ją, całkowicie bezinteresownie przenieść na nasz lokalny grunt. Miałem bowiem i mam nadal przeświadczenie, że te mechanizmy, które pozwalają bogacić się miastom w Szwajcarii, mogą również przynieść pozytywne skutki w Elblągu. To co ważne w samorządzie szwajcarskim to pewien mechanizm obrotu finansami komunalnymi. Tam środki publicznie nie trafiają do banku komercyjnego, który zarabia na tym jeszcze za prowadzenie kont miasta. Środki te trafiają do banku miejskiego, komunalnego i służą mieszkańcom danego miasta czy regionu, a nie prywatnemu właścicielowi czy właścicielom banku. To jest mechanizm, który można również zastosować w Polsce, w naszym mieście. Chęć naprawy Elbląga Po powrocie do Elbląga zrozumiałem, że miasto jest na równi pochyłej, a  elblążanie  coraz bardziej upadają na duchu. W roku 2011 postanowiłem uczestniczyć wówczas w politycznym, samorządowym życiu Elbląga, aby to miasto podnieść z kolan, z upadku, tchnąć nadzieję i dumę w elblążan. Pokazać im, że nie muszą być skazani ciągle na tych samych polityków, którzy od 25 lat właściwie nie mają nic do zaproponowania elblążanom i Elblągowi, oprócz swojego pędu do sprawowania władzy. Postanowiłem więc w lokalną politykę się zaangażować. W 2014 r. podjąłem próbę walki z tym megalitem elbląskiej  władzy, dając  się namówić do startu       w wyborach prezydenckich KWW Obywatelskiemu Elblągowi, na którego czele stał społecznik, Kazimierz Falkiewicz. Postanowiłem pomóc memu miastu, naprawić nasz Elbląg. Takie hasło mi przyświecało wtedy i także dziś uważam je nadal za bardzo aktualne. Zostałem wówczas brutalnie zaatakowany. Właśnie przez ten układ władzy, który praktycznie nie zmienia się od wielu lat. To, co mnie bardzo zasmuciło, to rola lokalnych mediów w utrwalaniu i podtrzymywaniu tego układu władzy. Zaatakowano mnie właśnie przez media. Wyśmiewano mnie i szydzono z moich propozycji. Pokazywano mnie w bardzo negatywnym świetle. Nie próbowano nawet zrozumieć moich tez programowych. Rozumiem, że takie było polecenie władzy, aby mnie zniszczyć, zdyskredytować w oczach elblążan. Zaskakujące jest to, że w mediach lokalnych również pracują elblążanie. Bezkrytycznie przyjmują to, co przez 25 lat proponował im ten układ. Sami sobie i elblążanom nadal gotują smutny los. Ciągle zachowują wobec każdej ekipy rządzącej Elblągiem postawę aportującą przy stole władzy, licząc na okruchy, które z niego spadną. Przecież sami też są elblążanami, sami mieszkają w tym mieście, tu pracują. Czy naprawdę wszystko im jedno, co się w Elblągu dzieje?       Czy nie widzą, że ta władza się od lat nie zmienia?  Nic nowego nie proponuje? Wystarczy spojrzeć na skład Rady Miasta. Od wielu kadencji niewiele się tam zmienia. W elbląskich media, została wykreowana osoba, a następnie pchnięta do działania,  osoba  na wskroś zepsuta, zawsze za pieniądze służąca ludziom władzy, elbląskim politykom. To ona, stworzona przez ludzi elbląskiej władzy, służyła i w dalszym ciągu służy, jako narzędzie do dyskredytowania  mojej osoby robienia na bazie podłych i oszczerczych pomówień  robienia ze mnie człowieka chorego na władzę!  Dziś działa na zlecenie jednego z kandydatów do Sejmu. Dlaczego to piszę? Dlaczego dziś wydaję takie oświadczenie?  Ponieważ na swoim przykładzie. Na przykładzie mojego życia i moich doświadczeń w tym mieście, chcę przybliżyć elblążanom, jak wygląda i funkcjonuje ta „grupa trzymająca władzę”  w naszym mieście od ponad 20 lat. Chcę bardzo dobitnie powiedzieć  elblążanom,  że tak być  nie  musi, tak  być nie może! Możemy wspólnie tym ludziom  podziękować i od władzy odsunąć. Możemy się zjednoczyć wokół  celów  dla naszego miasta istotnych. Możemy wspólnie, razem, bez podziałów politycznych i bez polityków, podnieść nasze miasto z upadku, z kolan. Zaproponować poprawę życia elblążan, rozwój naszego miasta. Możemy razem, wspólnie naprawić Elbląg.  Bo to hasło jest nadal aktualne. Dlatego też wydałem papierową gazetę. By elblążanie mogli zapoznać się z tymi propozycjami. By mogli poznać kulisy działania władzy w mieście. Aby także dać im propozycję rozwiązań problemów naszego miasta i przede wszystkim nadzieję, że można wyjść z tych problemów w jakich obecnie znajduje się nasze miasto. Hasło „Naprawię Elbląg” jest nadal bardzo aktualne w naszym mieście. Było aktualne w 2014 r i jest aktualne nadal. Aby jednak naprawić Elbląg trzeba przeprowadzić trzy projekty: Utworzyć Bank Komunalny, aby pieniądze z kasy miasta nie uciekały, ale pracowały na dobrobyt Elbląga Uruchomić Modrzewinę Północ, budując całkiem nowe miasto dla przyszłych pokoleń elblążan. Tam powstaną nowe miejsca pracy i nowe zasoby mieszkaniowe dla elblążan. Przeprowadzić projekt Parku Dolinka, w oparciu o amfiteatr, kąpielisko miejskie oraz Centrum Rekreacji Wodnej. Musimy dać elblążanom wspaniałe miejsce rozrywki i rekreacji, gdzie mogliby spędzać wolny czas. Co istotne, Park Dolinka i części składowe tego kompleksu nie będą obciążały budżetu miasta, ale będą generowały dochód, nie straty finansowe. Elblążanie, wszystko w Waszych rękach Co z tym wszystkim, o czym mówię uczynią elblążanie?  Zostawiam to już mieszkańcom mojego miasta pod rozwagę. Czy nadal chcą żyć w beznadziei, bezsilnie obserwując upadek naszego miasta? Czy też jeszcze raz poderwą się do walki o lepszy los swój i swojego miasta?  Czy usuną nieudolnych polityków od lat trzymających władzę w mieście i pchających Elbląg ku upadkowi. Chcę wyraźnie zaznaczyć, że nie liczę na żadne dochody czy bogacenie się ze sprawowania władzy.  Swoje bogactwo pojmuję  inaczej.  Moim bogactwem jest dziś moja wiedza, umiejętności, możliwości, ale też piękno relacji z wrażliwymi  i mądrymi ludźmi. Nie mam ambicji bycia dla samego bycia  prezydentem miasta. Chcę jedynie podźwignąć moje miasto z upadku, bo wiem, że można to zrobić. Musimy się jednak, jako elblążanie, jednoczyć się wokół wspólnego celu. Mając wizję rozwoju Elbląga, można dokonać pozytywnych zmian w mieście i sposobie zarządzania miastem. Jeśli życzeniem elblążan będzie potrzeba wykorzystania mojej osoby i spożytkowania mojej wiedzy i umiejętności do ratowania tragicznej sytuacji miasta, oddaje się do dyspozycji elblążan. Będę z radością służył Elblągowi i elblążanom, bez oczekiwań na zaszczytne stanowiska czy profity sprawowania władzy. Niezależnie od tego, co się stanie. Kto będzie rządził Polską, kto stworzy nowy rząd, moje oświadczenie jest moją osobistą rozmową z elblążanami  i deklaracją chęci pracy dla dobra Elbląga. Natomiast gazeta, która trafiła do elblążan jest formą prezentacji moich planów, pomysłów, projektów i intencji wobec Elbląga i elblążan. Elblążanie, Wasz los, los naszego miasta jest w Waszych rękach! Edmund Szwed